بوی محمدابراهیم...

سلام عزیزم... 

ببخشید که زیاد به وبلاگت سر نمیزنم. 

خودت میدونی که حسابی وقتمو پر کردی. 

خیلی ناراحتم به خاطر اینکه اذیت میشی ولی خب چاره ای نیست بلاخره یه روز دل دردات تموم میشه وراحت وشاد زندگی میکنی. 

عزیزم چند روزیه خیلی فکرم مشغول داداش محمده. 

به قول بابایی تو رنگ وبویی از محمدی ومن وقتی تو رو نگاه میکنم رنگ وبوی محمدو میبینم. 

این روزا که بزرگتر شدی وحرکاتت قشنگ تر شده نمیدونی چه ذوقی دارم از کنارت بودن ،از نگاه کردن بهت ،از قشنگیاتو ذوق کردنات،

خیلی عزیزی امیر. نمیدونم یهو چرا این جمله به زبونم اومد این جمله ای بود که همیشه توی بارداری به محمد ابراهیم میگفتم. 

امروز یاد خاطره ی اولین بغل کردنت افتادم خیلی لذت داشت همینطورم اواین شیردادنت. 

اونقدر بهت عادت کردم که وقتی خوابی میخوام بیدارت کنم وقتی میخندی رو که اصلا به قول احمدرضا نمیدونم چیکار باید بکنم از شدت دوست دا‌شتنت

امیدوارم که زود بزرگ شی وتموم خاطراتمو بخونی. 

خیلی دوستت دارم عزیزم...